Über ein Vogtgeding im Jahre 1433
An die eirbaren schepen van Kempen, onsse bisunderen guden vrunden.
Id is to weten, dat in desem vurgeleden jare, do men schreiff XXXIII,
in dem maende des meys na alder gewoende, to Oedt eyn voigt gedingh
gehalden wart, also dat wier schepen ind der gemeyne lantman semelichen
ginghen op de gewoenliche stat an de kirchmuren in dar to besien
sachen de wroichbar waren. Also brachte der gemeyne lantman vort
an ons schepen ind sechten, dat id noit weir, dat men besiege die
gemeynen straten, want de bepoitt, begraven ind betunet weir vorder
dan sich dat geboirde, ind dat men vort dat gewicht van dem brode
ind die bier mate besiege, die ouch gemynret weir, ind vort andere
sachen, de op de tyt noit wairen. Also brachten wyr do de vurscreven
wroige openberlich vur die richtere in de volkomen gespannen banck
ind vertalden die cleirlichen, dat dat eyn icklich hoirde, de dar
by was.
Also wart dar eyn dach geramet, dat to besien ind to rechtverdingen,
ind op dem dage, die dar geramet wart, dar toigen wir omb mit den
richteren beide to voete ind to peerde ind dar der lantman eynsdeils
myt was ind besazen eirst an gemolhuyss hove: dar stont eyn wyde
dem weghe to nae, vort an Heyncken Elffens hove: dar stont eyn wyde
to nae, an Hynsen angen Ende: dar stont eyn wyde to nae, an Conen
ten Doir: stonden wyden to nae, vort Johannes: der hadde eynen ongewoenlichen
dyck gemackt, op der hofstat stonden boeme to nae, an Hennen Frderichs
ind Heynen Schaeps: dar stonden hulsen ind dorne to nae, an Peter
Fredrichs ind Hynsen Munten: hyngen boeme over den wegh, angen Endehoiff
was der wech bewassen myt doernen in myt hulsen,
tgen Huysdruden erve was ouch der wegh bewassen myt doernen ind
myt hulsen,
vort Coenen Hoicks dem wart eyn ungewoenlich tun uytgetreden.
Vort von dannen bis to Oede in dat dorp, da wart de biermate besien
ind wyr gingen, vort an de hoegestraten, dar vonden wyr, dat myt
namen Aleff Kalff off gement van synre wagen gegraven hadde in de
gemeyne straten over syn peel me dan eynen halven voet, ind de hadde
dar by gepoit myden ind nae de lantrechten, so suilde he den poel
geschuwet hebben derdenhelven voit myt graven ind ouch myt poiten.
Dar nae wart geboden op eynen sondach in der kirchen: off yement
der gemeynre straten to nae gepoit, getunet off gegraven hedde,
dat men dat vur recht verdigde bynnen vierteyn dagen, off der here
wolde syn broke daraff nehmen. Also wart dat vastverrechverdiget,
dat dar besien ind beleidt was aen Aleff vurscreven: der leydt synen
graven staen myt den poten, as he voir stonte ind dar nae wail eyn
jaer lanck. Do vernaem der here, dat der vurscreven Aleff nyet rych
gehoirsam en was dem gebode ind wolde dromb de vroken van oem hebben
ind deide vragen van synem amtman ons schepen in der banck, wat
dar eyn recht omb weir: dar op wiseden wyr dat he gebrockt hedde
an der gracht vunff marck ind van icklichen poitstaken vunff mark.
Also leidt de here Aleff penden vur de brocken, do volgde Aleffs
wyff den penden nae ind vraegde de heren, in wat maten dat man oir
penden genoemen hedde. Do antwerde oer der here, dey schepen hedden
sy brockich gewiset. Do sprach sy, sy wiste wail, dat de schepen
des nyet gedaen enhedden, ind dat men sy daromb vraegde, ervonde
sich dan dat sy sie brockich gewiset hedden so, wolle sy des heren
mynne werven. Also leidt der here yr oer pende volgen ind bescheide
ons schepen vor oem ind ouch Aleff ind syn wyff ind vraegde ons,
off wyr sy broicklich gewesen hedden off nyet, do sachten wyr nae
as wyr voir in der banck gewesen hadden, dat sy vellich van der
gracht vunff marck ind van eynen icklichen poitstaken vunff marck,
want sy will ind gewalt bedreven hadden ind hadden voirder gegraven
ind gepoit nae den lantrechten, dan sy billich soilden. Also worden
sy do der brocken eyns mit dem heren. Dar nae, do dit syn wyle geleden
was, do quam Aleffs wyff to dem heren ind sachte oem, dat wyr schepen
yr dat oer to unrecht aff gewesen hadden ind sachten, dat sy dem
heren dan aff nyet schuldick en weren ind wolden den heren nyet
draff geven ind clagden dat clegelichen, dat wyr onrecht gewesen
hadden, dar vur Aleff ind syn wyff dem heren in syn hant getasden,
der clagt to volgen. Also hait der here ons schepen dit kont gedaen,
wie de clagt over ons gegangen is, des hebben wyr ouch dem heren
in syn hant getast, dat to verantwerden. Ind der here heft ons van
beyden syden to Kempen vur dat hoeft verscheiden, dat wyr nehmen
ind gewen, so wat ons hoeft to Kempen dar opp wisst, ind daromb
syn wyr hyr ind wyr willen daromb nehmen ind gewen wat onss onss
hoefft vurscreven wiset.
Wyr schepen van Oede
Tille.
Quellen
Die Geschichte des alten Amtes Oedt bis 1815
/ F. Kogelboom / Oedt 1908